Interview: Frank Braam, Tapperie De Gats - Sittard

Auteur: Thijs Jacobs
24 maart 2016
Interview: Frank Braam, Tapperie De Gats - Sittard

Frank Braam is eigenaar van Tapperie De Gats in Sittard. Voor wie deze stad een beetje kent: De Gats vind je in een van de meest iconische oude panden aan De Markt. Het pand stamt uit 1535 en vroeger was er een bakkerij gevestigd. ‘De Gats’ is vernoemd naar het straatje naast het pand met dezelfde naam. In het Limburgs betekent Gats namelijk ‘smal straatje’. Frank is trots op zijn historische café, en terecht. Je komt naar De Gats voor de meest bijzondere speciaalbieren en typische Limburgse gerechten en gezelligheid.

Ongeveer anderhalf jaar maakt Frank Braam onderdeel uit van de geschiedenis van ‘De Gats’, maar nu al heeft hij zijn stempel op het café weten te drukken. “De afgelopen periode is fantastisch geweest”, vertelt de vrolijke café-eigenaar. “Van de klandizie die ik heb, kun je alleen maar dromen. Zelf vraag ik mij af en toe af waar die verhalen over de malaise in de cafébranche vandaan komen, want wij merken er niets van. Ik heb het vermoeden dat er kroegeigenaren zijn die te veel bezig zijn met andere dingen dan hun eigen zaak, en dan gaat het natuurlijk niet zo goed met je kroeg. Als je het niet leuk vindt om achter de bar te staan, dan kun je beter een ander beroep kiezen. Zelf vind ik het heerlijk: het contact met de gasten, de gezelligheid… Bovendien richt ik mij op verschillende doelgroepen. Jongeren en ouderen zitten hier gemoedelijk naast elkaar, en dat is echt leuk om te zien. Als je je alleen op jongeren richt, dan is het lastig. Ouderen hebben gewoon meer te besteden.”

Perfect getapt en geserveerd

Limburg staat bekend om de Bourgondische leefstijl. Dat zie je duidelijk terug in De Gats. “Een goede ambiance en uitstekende service leveren klandizie op. ‘Wie goed doet, goed ontmoet’, zeg ik altijd. Als je alleen maar aan omzet draaien denkt, dan ga je de mist in. Wij streven een hoog serviceniveau na. In De Gats bestel je een biertje, en dan krijg je er ook een kaasje bij, wordt er netjes een viltje neergelegd én wordt het perfect getapte glas bier met het logo naar de gast toe geserveerd. Mijn personeel is hier goed in; ik had dit jaar een personeelslid in de landelijke finale van de tapwedstrijden op de Horecava staan. Ze werd dertigste, maar dan wel dertigste van heel Nederland. Dat vind ik niet slecht. Winnen is ook niet het belangrijkste; als je meedoet, krijg je de smaak te pakken en ontwikkel je liefde voor het vak. Voordat ik dit historische café overnam, miste ik deze kwalitatieve basis in het Sittardse caféleven. Zeker in vergelijking met Maastricht; die stad heeft meer cachet dan Sittard.”

Expert op het gebied van speciaalbieren

Speciaalbieren zijn helemaal hot en De Gats was het eerste speciaalbierencafé in Sittard. “Dat komt vooral door mijn eigen voorliefde voor lekkere en speciale bieren”, geeft Frank toe. “We hebben zo’n 100 speciaalbieren in huis en op gezette tijden verwisselen we 40 bieren. In principe heb ik de speciaalbieren het liefst zo regionaal mogelijk, zelfs een bier uit Sittard staat op de kaart. Welke dat is? Dat is de ‘Zittesje Sjnaak’, een bier van Brouwerij Ambrass. Vorig jaar heb ik contact gezocht met de brouwer, die dit speciaalbier als hobby brouwde. Toen ik hem beloofde om van hem af te gaan nemen, heeft hij ervoor gekozen om professioneel brouwer te worden. De Zittesje Sjnaak is een lekker blond biertje, en makkelijk te drinken. Het mooie van speciaalbier is, dat wanneer iemand er eentje bestelt, de buurman er gelijk ook een wil. Leuk om te zien. We hebben ook Westvleteren op de kaart. Dat bier is zo enorm prijzig… Je verdient er niks aan, maar het is een fantastisch bier om in huis te hebben. Gasten komen er speciaal voor naar je café. De Sint Bernardus Abt 12 wordt vaak geschonken als alternatief, en komt qua smaak dicht in de buurt. Je proeft wel verschil, maar het bier komt dan ook uit een andere brouwerij. De Westvleteren is gewoon perfect en foutloos, terwijl je de Sint Bernardus met wat port moet aanlengen om dezelfde smaak te verkrijgen. Serveer wat belegen kaas met daarop wat selderijzout ernaast, dan is de beleving helemaal compleet. Een goed alternatief, maar zonder de absolute perfectie van de Westvleteren. Over de Bernardus Abt 12 worden de gekste dingen verzonnen; er zou bijvoorbeeld ruzie tussen de paters zijn geweest, waardoor de brouwerij buiten de abdijmuren werd geplaatst. Dat is niet waar… Volgens de abt van de Sint-Sixtusaddij, waar Westvleteren wordt gebrouwen, leidde het bierbrouwen de monniken af van de religieuze taken. Dit gebeurde in 1945, en toen werd er een brouwerij buiten de muren opgezet. Dat is de Sint-Bernardus brouwerij. In 1992 gingen de monniken in Westvleteren weer bier brouwen, omdat een echt trappistenbier binnen de muren gebrouwen moet worden volgens de nieuwe regels. Zodoende komt Westvleteren uit de abdij en Sint-Bernardus van de brouwerij dertien kilometer verderop. Hoe het smaakverschil dan ontstaat? Dat weet niemand precies, want het recept is identiek. Ik denk persoonlijk dat het aan het verschil in rijping zit: bij Westvleteren gebeurt dat op hout en bij Sint-Bernardus in cilo’s.”

Groot verschil met de Randstad

De Gats is in alle opzichten typisch Limburgs. “Wat betreft tapbier wordt er in Limburg bijna niets anders geschonken dan Brand. In Brand kun je ‘happen’. Heineken vinden wij hier in Limburg te ‘waterig’. Verder doen we in ons café heel veel met eten, en daarin komt het Bourgondische aspect weer terug. Limburgers zijn goed in genieten; in de Randstad zijn ze weer beter met concepten waar alles snel en gemakkelijk gaat. In De Gats waan je je een beetje in een Oostenrijkse herberg, en ik doe dan ook meestal mijn leren schort voor. Qua muziek is het veel 80’s en 90’s muziek, gecombineerd met Limburgs. Wat niet-Limburgers raar vinden, is het drinken van pils uit fluitjes; dat zijn ze niet gewend. In Limburg vinden we dat fijn. Op zondag presenteren we ‘de pan op tafel’. Dan gaat letterlijk de pan op tafel en kun je hier goedkoop en lekker eten. Vaak zijn dat dan ook Limburgse gerechten zoals zoervleisj en knienebats (dat zijn zuurvlees en konijn uit het zuur, red.). Limburg heeft een echte kroegcultuur, veel meer dan boven de rivieren. Zaterdag is marktdag en Limburgers vinden het heerlijk om er op die dag op uit te trekken. Lekker eerst naar de markt, dan een biertje en vervolgens wat eten. Heerlijk vinden we dat.” Wij hebben even mogen proeven van de geneugten van ‘het zuiden’ en het moet gezegd: dat smaakt naar meer.

DCK15Jaar

Overig nieuws