Bier is als de vrouw van mijn dromen. Elegant, maar ze kan tegelijkertijd ook pittig uit de hoek komen. Ze is verleidelijk, met klasse en haar stijl. Het ene moment is ze ongecompliceerd, op het andere moment is ze een fantastische partner bij een diepgaand gesprek.
Ze brengt mensen bij elkaar en met elkaar in gesprek. Ik geniet volop van haar gezelschap bij een luxe vier-gangen lunch, maar ze steelt ook de show bij de buurtbarbecue. Ze blijft altijd intrigerend, maar is recht-toe-recht-aan als het moet. Er hangt rond haar niets snobistisch, iedereen is in staat om op zijn of haar manier van haar van te genieten. Maar er leunt wel een gevaar tegen die toegankelijkheid.
Ik zat laatst op een terras en bestelde een weizenbier. Een halve liter, want dat hoort zo bij weizen. Normaal gesproken houd ik me niet aan dat soort stigma’s, maar bij weizen toevallig wel. Een halve liter dus, die kwam in een fles aan tafel. Met een typisch weizenglas, iets breed aan de onderkant, smal in de heupen en aan de bovenkant weer wat breder. Echter had het glas slechts 0.3 liter inhoudsmaat. Onmogelijk dus om de flesinhoud in één glas te krijgen. Weizenbieren krijgen hun karakter voor een groot deel van de gebruikte gist. Deze gist zakt naar de bodem van de fles en plakt daar vast. Bij het schenken van het bier laat men het een paar centimeter bier in de fles, waarmee de gist van de bodem van de fles wordt los gewalst en daarna bij het eerder geschonken bier uitgeschonken wordt. Voilà, een glas vol karakter. Maar bij mij bleef de geest dus tot na de eerste slokken in de fles, terwijl het me daar -net als bij mijn droomvrouw- juist om gaat: haar karakter.
Het gevaar is dat het lijkt dat bier zich wel naar elke vorm glas voegt. Is het ene soort glas niet voorhanden, dan gebruik je toch gewoon een ander? Nee dus. Het gaat me niet alleen om een weizen in een te klein glas, nog heel regelmatig zie ik bieren in een verkeerd soort glas geserveerd worden.
Elk type bier heeft zijn eigen voorkeuren voor een type glas. Iedereen begrijpt dat de ene persoon zich prettiger voelt in een t-shirt en dat de ander liever een blouse draagt. En hoe prettiger iemand zich voelt, des te beter dat diegene presteert, toch? Bij bier is dat net zo. De vorm en de maat van het glas bepalen hoe prettig het bier zich voelt en hoe het het beste haar ware karakter toont. De dikte van de rand van het glas, een stevige voet of een gracieuze steel, het is allemaal van belang.
Bier is als de vrouw van mijn dromen. En al zou die vrouw een vuilniszak aan trekken (ze zal het nooit doen, maar bij wijze van spreken…), dan nog zou ze er prachtig uit zien. Toch zal ik haar nooit een vuilniszak cadeau doen, wel dat ene jurkje dat haar zo goed staat. Bier schenk ik dus ook alleen in het glas dat het specifieke bier eer aan doet. Dat doe ik niet omdat dat zo hoort, maar omdat ik haar dat waard vind.
Richard is de vaste columnist van De Cafékrant, Internationaal biersommelier en eigenaar van De BierBasiliek. Iedere derde maandag van de maand publiceert Richard een inspirerende column. Lees ze hier.
Blijf je graag op de hoogte?
Eén keer per week het actuele en relevante cafénieuws in je mailbox? Schrijf je hier in voor onze digitale nieuwsbrief en blijf op de hoogte.
